Je voelt dit is hem en er gebeurt uiteindelijk niets. Wat is er aan de hand?

De afgelopen tijd heb ik zelf meegemaakt dat ik echt een verbinding met een man voelde en tot op heden is er niets gebeurd. Hij neemt namelijk geen stap mijn kant op. Ik heb kaartleggingen gedaan om te zien of er een relatie in zat tussen twee mensen en ik heb binnen een week twee keer een bericht gehad dat ik voelde dat het er in zat en er tot nu toe net als bij mij persoonlijk niets was gebeurd. Hoe kan dit? Zit mijn gevoel zo fout? Zaten het gevoel van beiden vrouwen niet goed? In mijn eigen geval ben ik te naïef en wil ik iets zien wat er niet is? Dat dit door sijpelt in mijn kaartleggingen? Al moet ik zeggen dat de kaartleggingen gedaan zijn voordat ik dit allemaal met hem heb meegemaakt. Vandaag is het Valentijn wat extra pijnlijk is voor mij. Ik heb geen Valentijn en de man waarvan ik hoopte iets te horen laat zich in geen velden of wegen zien. Ik word terug geworpen op mezelf en mijn gevoel. Zat ik er zo naast met hem? Wat heb ik fout gedaan? Teveel mee laten slepen en hopen dat het wat zou worden? Gisteren had ik een interessant gesprek met een vriendin die mij erop wees dat ik waarschijnlijk de hartverbinding voel. In mijn kaartleggingen voel ik in op wat er aanwezig is, op de potentie en groei van iemand. Het is heel goed mogelijk dat ik het goed heb aangevoeld maar de mens heeft keuzes daarin. Een van de dames die me een bericht had gestuurd, had ook geschreven dat de man duidelijk aangaf een klik te voelen met haar maar niet bereid was stappen te zetten. Het aloude dilemma tussen hart en hoofd of hart en ego zoals ik het maar noem. Het ego zie ik als alle oude stukken die een mens met zich meedraagt en alle mechanismen om zichzelf staande te houden. Hij gaf aan dat hij een klik voelde, hij had dus gevoel voor haar maar het was te ingewikkeld zijn leven daarvoor open te stellen. Een hartverbinding gaat diep, dat vergt openheid en eerlijkheid naar jezelf toe. Durven voelen en je openstellen voor de ander. Hoeveel mensen zijn bereid dat te doen? Met name mannen. Durven die echt te voelen? Iets wat ze niet vaak meekrijgen als ze opgroeien. Ik wil mannen niet generaliseren. Alleen in mijn persoonlijke verhaal en de dames in kwestie laten de mannen het afweten.

Alleen is dat zo? Ik heb er goed over gevoeld en voornamelijk op mezelf betrokken. Leef ik echt vanuit mijn hart? Of laat ik bepaalde oude stukken in mijzelf mijn leven bepalen? Zijn er bepaalde overtuigingen die ik niet los wil laten en waar ik niet de moeite voor wil doen om echt achter me te laten? Als ik naar mijn leven kijk nu op de dag van de liefde, zie ik dat ik mijzelf niet altijd met liefde behandel. Ik loop weg voor bepaalde emoties en gevoelens die ik niet prettig vind, ik leid mezelf lekker af door me op hem te richten in plaats van eens goed huis te houden in mijn eigen leven. Ik trek niet voor niets een man aan die zelf flink in de knoop zit en daardoor in zijn comfortzone blijft. We trekken aan wat we zelf in ons dragen. Waarin leef ik niet vanuit mijn hart? Waarin mag ik veranderen? Juist op deze dag is het belangrijk om stil te staan bij de vraag of ik echt van mezelf houd!

2 gedachten over “Je voelt dit is hem en er gebeurt uiteindelijk niets. Wat is er aan de hand?”

  1. Wat een eerlijke en pittige reflectie.
    Je oordeel /overtuiging zit volgens mij in deze zin:
    ‘Ik leid mezelf lekker af door me op hem te richten in plaats van huis te houden in mijn eigen leven.’

    Giet een bak compassie over je eigen oordeel/gedachte en kijk of je een gedachte kan bedenken die wat liever voelt!

    Ongevraagd advies wat ik niet laten kon.

    1. Dat geeft helemaal niets Ann! Ik ben heel blij met je advies want het klopt helemaal. Ik mag milder naar mezelf zijn, kan erg streng naar mezelf zijn! Dank je wel hiervoor!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *