Momenteel zie ik het veelvuldig om me heen dat mensen een afhankelijke rol innemen in een relatie. Wat is dat precies afhankelijkheid en hoe gaat het te werk? Eigenlijk is afhankelijkheid niets meer dan je eigen macht weggeven aan een ander. Die persoon bepaalt wat belangrijk is en hoe jij je hoort te gedragen in een bepaalde situatie. Het is alsof je jezelf en je eigen behoeften opzij zet voor een ander. In geval van afhankelijkheid gebeurt dit zo vaak dat je jezelf in het ergste geval totaal kan verliezen. Dit kan erin sluipen zonder dat je het merkt omdat je de ander niet wilt kwetsen of teleurstellen waardoor het steeds meer de dynamiek in een relatie overneemt. Het kan heel klein zijn dat jij graag op tijd naar bed gaat en je partner juist niet. Omdat het zo ongezellig is, blijf je op tot hij/zij naar bed gaat. Jij raakt uit je ritme en bent bekaf de dag erna, terwijl je partner nergens last van heeft. Tot heel ingrijpend waarin je een mishandelende partner hebt die jouw leven volledig domineert en waar je doodsbang voor bent. Het heeft allemaal met afhankelijkheid te maken!
Een relatie hoort uiteraard in evenwicht te zijn. Met evenwicht wordt bedoeld dat beide partners zich goed voelen, zich durven te uiten en zichzelf kunnen zijn. Er is geen sprake van een machtsstrijd en er is ruimte voor groei zowel samen als apart van elkaar. Helaas zijn de meeste relaties helemaal niet ideaal. Integendeel vaak is een relatie beperkend en belemmerend voor iemand. Wat houdt iemand in een relatie die pijnlijk is, die juist uitputtend is in plaats van respectvol?
Uiteraard zijn er legio redenen en ik kan ze niet allemaal behandelen. De voornaamste reden dat iemand zich afhankelijk opstelt en in het ergste geval zelfs laat mishandelen is geringe eigenwaarde. Je vindt jezelf niets waard en hebt het gevoel dat als je deze persoon kwijt raakt dat dit het einde van de wereld is. Eigenlijk is dit patroon (want wie je aantrekt als partner is een patroon) bijna altijd ontstaan in je jeugd en de manier waarop je ouders zich gedroegen naar elkaar toe. Ik kom uit een familie waarin de vrouw altijd tweederangs was en ben gewend dat de vrouw zich aanpast aan de man. De mannen die ik aantrok waren altijd emotioneel afwezig en hadden totaal geen interesse in mijn behoeften of wat er bij mij speelde. Vele vrouwen zijn opgegroeid met dit patroon. Alsof de enige relatie die mogelijk is een emotioneel afstandelijke waarbij de vrouw altijd inlevert en de man als een soort oversized kind op handen en voeten bediend moet worden. Ondanks alle emancipatie ten spijt zit dit diep in onze psyche. Ik zie zelfs hele zelfstandige vrouwen in relaties onderdanig worden. Je kunt je er heel bewust van zijn en evengoed meegetrokken worden in dit patroon.
Om echt uit dit patroon te stappen is het belangrijk de confrontatie aan te gaan. Met jezelf en met de partner waar je mee bent op dat moment. Juist de confrontatie aangaan is iets waar veel vrouwen moeite mee hebben. Het is ons niet geleerd en we zijn het toch niet waard om voor op te komen? Dit is precies de kern van het probleem. Onze eigenwaarde. Weten dat we genoeg zijn en het waard zijn om naar onze behoeften te luisteren. Willen we voor onze waarde gaan staan, is het belangrijk dat we weten wie we zijn en wat we echt willen. Durf te voelen wie je bent! Wat vind je belangrijk? Waar wil je geen concessies meer over doen? Kijk wat je echt uitput, wanneer zet je jezelf aan de kant? Voel de pijn dat je jezelf zo laag neerzet en voel de pijn van al die keren dat iemand over je heen liep en je niet belangrijk vond. Het is heel belangrijk die gevoelens de ruimte te geven, vooral uit je jeugd. Door het te doorvoelen kom je steeds meer in je eigen kracht terecht en kun je voor jezelf gaan staan. Als je de pijnlijke stukken niet onder ogen komt, blijven mensen (en vooral partners) aanhaken op die stukken. Mensen voelen onbewust aan bij wie ze iets kunnen halen. Haal je die haken weg, dan verdwijnen mensen uit je leven of veranderen ze naar jou toe.
Durf je eigen macht terug te nemen en te leven zoals het goed voelt voor jou! Jij bent net zo belangrijk als een ander!
