Dit is een onderwerp wat me al geruime tijd bezig houd. Als ik terug kijk in mijn leven naar hoeveel mediums ik ben geweest (de een was beter dan de ander), hoeveel sessies en therapieën ik heb gevolgd verbaast het mij dat ik niet verder ben in mijn ontwikkeling. Ik ben schoongemaakt, gezuiverd, opgesteld en tot op heden ben ik niet veranderd in een oogverblindend bewustzijn. Wat dat betreft, kom ik dezelfde stukken tegen alleen op een ander niveau. Dat wordt me ook altijd verteld. Je gaat steeds dieper. Dat is natuurlijk fijn maar wanneer ben ik nu echt eens geheeld van iets? Wat voor zin heeft het om mij te laten zuiveren als dat stuk steeds terug komt? Moet ik me opnieuw laten zuiveren? Naar de volgende sessie/therapie/medium gaan? Wanneer stopt dit? Ik begrijp dat het leven bestaat uit verandering en dingen nooit stoppen. Toch bekruipt mij het gevoel dat al die zuiveringen en al die sessies die ik heb gedaan mij natuurlijk iets dichterbij mezelf heeft gebracht, maar het uiteindelijk op mezelf neerkomt.
Het is mijn valkuil en ik zie om mij heen dat ik niet de enige ben. Steeds naar de volgende persoon in de hoop dat je leven nu eindelijk verandert. Je macht uit handen geven en afwachten want jou is beloofd dat de ware liefde om de hoek staat te wachten. Zoals ik al schreef, heb ik ook vele sessies en readings laten doen. Wat dat betreft, had ik nu allang al in een relatie moeten zijn (het is me al vier jaar voorspeld dat hij eraan zou komen) en mijn plek gevonden. Ik zie mensen hun leven stil zetten omdat iemand heeft gezegd dat ze nu eindelijk gelukkig zullen worden. Het is makkelijk om niet meer naar jezelf te kijken en alles van een ander af te laten hangen. Geen verantwoording hoeven nemen, ik ken het. Is toch heerlijk? Je kunt nooit iets fout doen, want het ligt dan altijd aan een ander.
Afgelopen dagen ben ik bezig met mijn eigen verantwoording. Wat kan ik zelf helen? Heb ik echt hulp nodig van buiten om verder te groeien? Mensen en situaties komen niet voor niets op mijn pad en ik haal er altijd mijn lessen uit. Met een hele goede vriendin heb ik diepgaande gesprekken die mij inzicht geven. Is dat genoeg? Hoor ik evengoed naar andere mensen te gaan? Soms kan iemand je net op een ander pad brengen. Toch heb ik het gevoel dat als ik dingen in mijn leven echt wil veranderen dat ik daar zelf mee aan de slag moet. Iemand kan mijn energie zuiveren, maar als ik fundamenteel niet verander creëer ik vrolijk hetzelfde. Ik kan dan een strippenkaart gaan nemen op energie zuiveren zonder dat mijn leven echt verandert. Het schiet niet op.
Wel geeft het mij duidelijkheid hoe ik mijn werk wil doen. Ik leg tarotkaarten als inzicht voor mensen. Zodat ze vanuit dit inzicht besluiten kunnen maken. Ik haal niets weg, ik geef alleen maar aan. Ik zuiver niet, ik zie geen overledenen, maar voel dingen aan. Vaak heel diep. Voor mij zijn patronen zien en dit aangeven zo belangrijk. Het belangrijkste is namelijk dat de macht en de keuze bij de persoon terug komt, zodat zij zelf kunnen bepalen wat ze met een relatie of een situatie aan willen gaan. Het prettigst vind ik te horen dat de kaartlegging bevestigt wat ze zelf van binnen voelen. Dat is namelijk het belangrijkste van allemaal, dat de persoon waar ik voor leg weer bij zijn of haar gevoel komt. Als je namelijk in contact staat met je eigen waarheid en vandaaruit je keuzes maakt, zal je hoe dan ook verder groeien!
