Gevoel van falen

Dat vernietigende gevoel van falen. Wie kent het niet! Je wilt beginnen met iets, je weet dat het zo belangrijk voor je is en uiteindelijk doe je niets. Lam gelegd door het gevoel dat het niets wordt en dat het geen zin heeft. Ik draag dit al zo lang mee. Vroeger op school was ik als de dood om iets fout te doen. Ik studeerde of me helemaal ziek of ik deed niets. Dan kon ik het mezelf niet kwalijk nemen als ik het niet haalde.

Waar komt deze zelfsabotage vandaan en waarom is het zo moeilijk eruit te stappen? Het is eigenlijk een verdedigingsmechanisme in mijn geval. Je ego wil je zo comfortabel mogelijk houden. Alles wat pijnlijk is of je uit je comfortzone haalt, wordt tegengehouden. Uit angst dat het teveel wordt, dat je gekwetst wordt of misschien uitgelachen. Je maakt zoveel mee in je leven en op die ervaringen beroept je ego zich. Ik ben een periode vreselijk gepest als tienjarige en dat heeft een grote invloed gehad op hoe ik me ging gedragen. Ik moest koste wat het kost zorgen dat ik niet meer in een onveilige situatie zou komen. Wat zich uitte in grote controle willen houden, alle details weten en me quasi sarcastisch op te stellen zodat ik mijn scherpe tong klaar had als het nodig was. Het is allemaal heel begrijpelijk als ik terug kijk, maar het maakte mijn leven er niet beter op. Juist doordat ik in mijn energie had dat ik geen fouten mocht maken, trek je natuurlijk fouten aan. Wat resulteerde dat mijn perfectionisme hoogtij ging vieren en ik me terug trok zodat ik mensen en situaties niet onder ogen hoefde te zien. Je beschermt jezelf.

Op zich is het mechanisme ingenieus. Vaak wordt het ego afgeschilderd als iets vreselijks, maar het is een vorm van bescherming. Het ego kijkt naar de ervaringen die je opdoet als kind, tiener en later volwassene en interpreteert het zodat je veilig kunt zijn in deze wereld. Helaas kunnen de interpretaties zeker als je ervaringen als kind opdoet later tegen je werken. De gedachte dat je zorgvuldig moet afwegen voordat je een situatie aangaat, is heel mooi. Maar als de angst om keuzes te maken of iets te ondernemen zo groot wordt, gebeurt er niets. Het ego kan zo afhankelijk zijn van een bepaalde manier van leven dat elke poging er iets anders van te maken je grote angsten oplevert en een gebrek aan energie.

Hoe kun je dit doorbreken? Dat is niet makkelijk. Je gaat in tegen je eigen gevoel van veiligheid, je gaat uit je comfortzone en je zal altijd weerstand gaan ervaren. Veel mensen haken af bij weerstand. Het is namelijk heel belangrijk het verschil te ervaren tussen weerstand uit angst en weerstand omdat het geen goede keuze voor je is. Wil je daar achter komen dan kun je het beste helemaal in het gevoel gaan. Weerstand uit angst zit vaak hoger in je lichaam en voelt aan als een verkramping. Weerstand omdat het niet de juiste keuzes is, voel je vaak in je onderbuik. Daarnaast voel je een rust als je besluit het niet te doen, een opluchting. Dan is het verstandiger dat gevoel te volgen. Als het alleen maar angst is en je voelt diep van binnen dat je echt dingen wilt veranderen in je leven is de beste manier om de angst te doorvoelen. Helemaal. Vaak wil je gelijk in actie komen. Actie heeft weinig zin als je hele energie gevuld is met angst. Je trekt dan juist aan wat je niet wilt. Alles wat je onderneemt, levert je niets op of een leeg gevoel. Verander eerst je energie, doorvoel de angst. Laat het toe, voel oude herinneringen omhoog komen en doorvoel alleen het gevoel! Je hoeft er niet in mee te gaan en je hoeft het niet te onderdrukken. Dat heeft helemaal geen zin want dan blijft de angst in je energie! Uiteindelijk transformeer je de angst en zal je de situatie ook niet meer tegenkomen in je leven of er helemaal anders mee omgaan!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *